Yirminci yüzyılda İran’da yetişen iki dilli şairlerin başta gelenlerinden biri de Muhammed (Mehemmed) Hüseyin Şehriyar’dır. Hafız ve Sadî başta olmak üzere klasik İran şiirinin ustalarının izinden giden Şehriyar genelde klasik tarzın kurallarına bağlı kalmış, klasik mazmunları kullanmıştır. Yârin şehrinde bundan başka şehriyar yok Yârin şehri gibi şah yetiştiren bir şehir yok
Ben cennet kuşuyum ama bu kafeste Şimdi aşkın esiriyim; kaçacak yer yok
Hazan yaprağı yüzüm gibi sararmasın Gülüm! Yüzünün tazeliğinde bahar yok